تأثیر سیاست‌گذاری و سرمایه‌گذاری دولت در کاهش اثرات بحران آب در مناطق خشک و نیمه‌خشک(ناحیة بجستان در خراسان رضوی)

سیاست­گذاری و سرمایه­گذاری­های دولت دردهۀ اخیر با هدف پایداری نظام سکونتگاههای روستایی، نه فقط به نتایج مطلوب دست نیافته بلکه شاهدروستاهایی با تاب آوری ناچیز دربرابر بحران های زیست محیطی، بویژه بحران آب هستیم. این گفتار تلاش دارد، سیاستگذاری وسرمایه گذاری های دولت در ناحیه پژوهش را در دوره10ساله(96 -1386) با بهره گیری ازدوروش تحلیل کیفی وکمی، میزان اثرگذاری اقدامات دولت درکاهش بحران آب را مورد واکاوی قرار دهد. پژوهش با  بهره گیری از رویکرد ‌کاربردی، روش شناسی توصیفی و استنباطی به شیوه پیمایشی، با ماهیت وروش علّی و شیوه گردآوری داده‌ها میدانی واسنادی سازمان بخشی شده است. جامعه آماری، خانوارهای روستایی ناحیه روستایی(شهرستان) بجستان، براساس سرشماری 1395برابر4626نفر است. حجم نمونه با بهره گیری ازروش کوکران 354نفر تعیین که به منظور تعمیم پذیری360پرسشنامه درروستاهای نمونه با پخشایش خوشه ای متناسب و با پاسخگویی336نفر از خانوارهای روستایی همراه گردید. در قسمت تحلیل داده‌ها از فن مدل‌سازی معادلات ساختاری بارویکرد روش حداقل مربعات جزئی2 و با استفاده از نرم‌افزار Smart PLS2برای بررسی الگوی مفهومی پژوهش بهره گرفته شده. تحلیل ساختار درونی پرسشنامه و تعیین روایی همگرا، از نتایج حاصل از تحلیل عاملی تأییدی و میانگین واریانس تبیین شدهAVE  استفاده شده و برای این منظور بارهای عاملی استاندارد شده و شاخص AVE به تمامی گویه­ها و متغیرها محاسبه گردید. نتایج پژوهش حاکی از آن است که اقدامات محدود دولتی در10سال اخیر تاثیری برکاهش بحران آب درناحیه پژوهش نداشته و روند شرایط ناپایداری سکونتگاههای روستایی همچنان ادامه دارد.